به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، روزنامه واشنگتن پست اخیرا گزارش داد که دولت رجب طیب اردوغان، نخست‌وزیر ترکیه سال میلادی گذشته در گفت‌وگو با مقامات اطلاعاتی ایران هویت بیش از 10 ایرانی را که در ترکیه با ماموران موساد ارتباط برقرار کرده بودند به مقامات ایران اعلام کرد.

به گزارش شبکه خبری الجزیره، احمد داوود اوغلو، وزیر امور خارجه ترکیه روز پنج‌شنبه گفت که این ادعاها «هیچ‌گونه پایه و اساسی ندارند».

او تاکید کرد که رییس مرکز اطلاعاتی ترکیه و دیگر مقامات امنیتی این کشور تنها به دولت ترکیه و پارلمان این کشور گزارش می‌دهند.

ادعاهای روزنامه واشنگتن پست، مقامات آنکارا را که پیش از این به خاطر گزارش روزنامه وال استریت ژورنال درباره این که واشنگتن نگران ارائه اطلاعات حساس توسط ترکیه به ایران بود حالت دفاعی گرفته بودند، عصبانی کرد.

برخی دیگر از مقامات ترکیه که خواستند نام‌شان فاش نشود مقاله واشنگتن پست را تلاشی برای بی‌اعتبار کردن ترکیه توسط آن دسته از قدرت‌های خارجی که از افزایش نفوذ ترکیه در خاورمیانه خشنود نیستند، توصیف کردند.

یک مقام ترک که به دلیل حساسیت این موضوع خواست نامش فاش نشود، گفت: ترکیه یک قدرت منطقه‌یی است و برخی کشورها از این مساله خوشحال نیستند. داستان‌هایی مانند این بخشی از یک جنبش کلی است.

رژیم صهیونیستی واکنشی به گزارش روزنامه واشنگتن‌پست نشان نداده است ولی مقامات این رژیم اردوغان را به اتخاذ موضع ضدصهیونیستی در سال‌های اخیر متهم کرده‌اند.

زیو الکین، معاون وزیر امور خارجه رژیم صهیونیستی از اظهارنظر درباره این گزارش خودداری کرد، ولی گفت که روابط با ترکیه «بسیار پیچیده» است.

وی در گفت‌وگو با رادیو اسراییل گفت: ترکیه یک تصمیم استراتژیک گرفته است تا مدیریت منطقه‌مان را در خاورمیانه به دست آورد و آن‌ها یک کارت ضداسراییلی را انتخاب کرده‌اند تا رهبری‌شان را تقویت کنند.

روابط ترکیه و رژیم صهیونیستی در سال 2010 رو به وخامت گذاشت، زمانی که کوماندوهای اسراییلی 9 فعال ترک را که در تلاش برای شکستن محاصره نوار غزه توسط رژیم صهیونیستی بودند، به قتل رساند.

به گزارش رویترز، واشنگتن‌پست در گزارشی که روز پنج‌شنبه منتشر کرد، مدعی شد که ترکیه تعمدا یک حلقه جاسوسی اسراییلی را در اوایل سال 2012 در داخل ایران لو داد و ضربه بزرگی به نهادهای اطلاعات جاسوسی رژیم صهیونیستی زد.

برای نخستین بار پس از چندین سال، مذاکرات هسته‌ای دو روز اخیر در ژنو با استقبال همه طرف‌ها روبه‌رو شده و بحث از ‌پیشرفت و چشم‌انداز توافق در آن، به ترجیع‌بند موضع‌گیری‌های همه طرف‌ها تبدیل شده است. در این میان، به نظر می‌رسد آمریکا ‌یکی از اصلی‌ترین ستون‌های گروه ۱+۵، با موانعی جدی در راه عملی کردن توافقات احتمالی با ایران روبه‌روست.

به گزارش «تابناک»، نشریه «فارن پالیسی» در مطلبی به بررسی موانع داخلی باراک اوباما برای رسیدن به توافقی هسته‌ای با ایران پرداخته و می‌نویسد، اعضای دمکرات‌ اما مخالف دولت در کنگره و همچنین لابی صهیونیستی آمریکا (آیپک)، مهم‌ترین چالش‌های دولت آمریکا در این مسیر هستند.

 فارن پالیسی اشاره می‌کند‌، هم‌اکنون یک بلوک پرشمار از نمایندگان دمکرات در کنگره آمریکا وجود دارد که به صراحت اعلام می‌کنند در موضوع ایران‌ در مقابل کاخ سفید قرار دارند و در برابر هر تلاشی برای کاهش تحریم‌های کنونی علیه ایران خواهند ایستاد.

محور توجه‌ها و نگاه‌ها در شست و هشتمین دوره از نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد در نیویورک، به نزدیکی روابط ایالات متحده با ایران بود که با مکالمه تلفنی دو رئیس جمهوری امریکا و ایران به اوج خود رسید. به این موضوع توافق میان مسئولان بلندپایه امور خارجه دو کشور و دیدار با یکدیگر که برای نخستین بار از سال 1979 تا کنون انجام می شد را نیز باید افزود.

دیپلماسی ایرانی به نقل از الحیات نوشت: واقعیت این است که تماس‌های مسئولان دو طرف چیز تازه‌ای نیست اما هیچ گاه علنی و در حد یک نشست نبوده است. از زمان اشغال عراق و افزایش نفوذ ایران در این کشور عربی واشنگتن درک کرد که تا چه اندازه به تفاهم با ایران نیاز دارد تا بتواند زمینه‌های موفقیت خود در عرصه سیاسی عراق را فراهم کند و بتواند به طور کامل نیروهای خود را از عراق خارج کند بدون این که حادثه‌ای رخ دهد یا این که این کشور از سوی عناصر تندروی اسلامی وارد جنگ داخلی شود، و این که تندروها بتوانند در میان جریان‌های سنی عراق صاحب پایگاه شوند. در آن موقع واشنگتن فهمید که باید با تهران به تفاهم برسد.

واشنگتن اکنون نیز به این درک رسیده که با ایران باید به همکاری عمیق بر سر بسیاری از مسائل در آسیای مرکزی به ویژه در افغانستان و حتی در سوریه برسد.

بر کسی پوشیده نیست که کاخ سفید فعلی تمایل چندان به سیاست زور در روابط بین المللی ندارد و این مساله سبب شود تا بحث‌های بسیاری درباره چگونگی رسیدن به راه‌حل‌های دیپلماتیک یا استفاده از قدرت نرم یا ابزارهای اقتصادی برای تحقق اهداف سیاست خارجی در بگیرد، به ویژه که تماس میان دو طرف یا تاثیر مستقیم بر یکدیگر خطر وحشتناکی بر امنیت ملی امریکا محسوب نمی‌شود. اگر چه هشدارها به واشنگتن افزایش یافته است و هم پیمانان منطقه‌ای‌اش بر سطح مطالبات خود افزوده‌اند و فشارهای اسرائیل بر تصمیم‌گیران سیاسی در امریکا به اندازه‌ای افزایش یافته که واشنگتن فعلا مجبور شده است راه خود را در سیاست خارجی تغییر دهد و سیاستی را پیش بگیرد که مبتنی بر حل پرونده‌های معلق منطقه‌ای باشد و حتی اگر لازم باشد در این رابطه به صراحت صحبت از دخالت امریکا بزند.